Φιλοσοφική προσέγγιση Προσωκρατικών φιλοσόφων και Σοφιστών

Η φιλοσοφία, η επιστήμη της αμφισβήτησης, αποτελεί το «γιατί» των «γιατί», τον κορμό ενός επιστημονικού δένδρου που διακλαδώνεται συνεχώς. Δεν επιδιώκει να δώσει λύση σε κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα, αλλά να καταστήσει τον άνθρωπο γνώστη της δύναμής του. Όταν το αρχικό ερώτημα, το πρώτο «γιατί», έφερνε το άλλο, ο άνθρωπος άρχισε να προοδεύει. Το σημείο που η ζωή συσσώρευσε πολλά «γιατί», στάθηκε η ιστορική στιγμή γέννησης των επιμέρους κλάδων αναζήτησης, δηλαδή των επιστημών. 

Φιλοσοφική Προσέγγιση Προσωκρατικών Φιλοσόφων και Σοφιστών

Οι Προσωκρατικοί φιλόσοφοι ασχολήθηκαν με το μεταφυσικό πρόβλημα της φύσης και της γένεσης του κόσμου. Επειδή ασχολήθηκαν με τη φύση ονομάστηκαν και «φυσικοί» φιλόσοφοι. Πίστευαν ότι, εάν απαντούσαν στην ερώτηση «από ποια ουσία αποτελείται ο κόσμος», θα επέλυαν τα προβλήματα της φύσης και της γένεσης του σύμπαντος. Όλες οι θεωρίες τους ήταν υποθετικές. Κατάφεραν τη γένεση της επιστήμης στην Ελλάδα χρησιμοποιώντας τη λογική και τη συζήτηση διαφόρων επιστημονικών θεωριών. Συνδύασαν τη φιλοσοφία με την επιστήμη στην προσπάθειά τους να βρουν την αλήθεια και να αποκτήσουν τη γνώση για την αρχή ή την ουσία του κόσμου. Υπήρξαν κυρίως επιστήμονες αφού ασχολήθηκαν με την αστρονομία, τη γεωμετρία, τα μαθηματικά, τη θεωρητική μηχανική, την ιατρική. 

Υπήρξαν όμως και δάσκαλοι της ρητορικής και της φιλοσοφίας. Οι εξηγήσεις για τον κόσμο και τα φυσικά φαινόμενα στηρίχτηκαν σε λογικές μεθόδους με τη βοήθεια της παρατήρησης και της μελέτης. Παρομοίασαν τη δομή της φύσης με τη δομή της κοινωνίας τους, αλλά και την πολιτική οργάνωσή της. Καθιέρωσαν τον τύπο του σκεπτόμενου και σώφρονος ανθρώπου. Η προσωκρατική φιλοσοφία θεωρείται πηγή και τροφός του φιλοσοφικού και επιστημονικού πνεύματος που αναπτύχθηκε αργότερα. Η φιλοσοφία τους όμως θεωρείται κοσμοκεντρική και μόνο με τους Σοφιστές και τον Σωκράτη γίνεται ανθρωποκεντρική.

Φιλοσοφική Προσέγγιση των Σοφιστών και χρησιμοποιούμενες μέθοδοι

Στα μέσα του 5ου αιώνα έκανε την είσοδό της στην Αθήνα μία «νέα διδασκαλία», η σοφιστική. Η σοφιστική, ως αποτέλεσμα της οικονομικής, πολιτικής και πνευματικής άνθησης της Αθήνας, υπήρξε σπουδαίος παράγοντας για την καλλιέργεια ενός νέου τύπου ανθρώπου. Προκάλεσε σημαντική μεταβολή στην ελληνική πνευματική ζωή και η επίδρασή της έγινε φανερή σε όλους τους κλάδους της κοινωνικής δραστηριότητας, ιδιαίτερα στην πολιτική. Οι σοφιστές έβαλαν τα θεμέλια της επιστημονικής σκέψεως τοποθετώντας τον άνθρωπο στο κέντρο των ενδιαφερόντων τους και εγκαινίασαν ένα καινούργιο τρόπο παρατηρήσεως του κόσμου. Οι σοφιστές ήταν επαγγελματίες δάσκαλοι. Ανέδειξαν την έντεχνη χρήση του λόγου, δηλαδή τη ρητορική, σε τέχνη της πειθούς και του επιχειρήματος. Συνέδεσαν τη ρητορική με την πολιτική δράση και δίδασκαν ποικίλα θέματα (ρητορική, φιλοσοφία, ιστορία, μαθηματικά, γεωγραφία κλπ.), όσους νέους επιθυμούσαν να μάθουν πώς να σκέφτονται και να αγορεύουν καλά, ώστε να κατορθώσουν να κυριαρχήσουν στην πολιτική ζωή.

taromanteia.gr

11/09/2021 11:46 πμ.
Διάφορα θέματα